Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Przekład z roku 1577

Tekst Ewangelii jest w trakcie korekty. Przepraszamy za ewentualne nieścisłości.  


Mt 1

Ewanielium Święte Jezusá Christusá wedle Máteuszá. Kápituá 1. Argument Kápituły pierwszej. 1. Opisanie przodkow Jezusá Christusá. 18. Poczęcie tego z duchá s. i národzenie z dziewice Máryi Jozefowi poslubionej. 19 24 Ktorą, widząc brzemienną Jozef, opuśćić chciał: lecz przez ánjoła nápomniony bierze ją zá żonę. 25 I nie uznał jej áż porodziłá syná swego pierworodnego.

1. Księgi Rodzáju Jezusá Christusá Syna Dawidowego, syna Abrahámowego.

2. Abráham zrodził Izáaká, á Izáák zrodził Jakobá: á Jákob zrodził Judasza: i brácia je(go).

3. A Judász zrodził Fáresa i Zarę z Thámáti, á Fáres zrodził Ezroma: a Ezrom zrodził Arámá.

4. A Abráham zrodził Aminádábá, á Aminádáb zrodził Náássoná: á Náásson zrodził Salomoná.

5. A Salomon zrodził Boosa z Rachaby, á Boss zrodził Obedá z Ruthy: á Obed zrodził Jessego.

6. A Jesse zrodził Dawidá krolá. A Dawid krol zrodził Salomoná, z onej Uriaszowej.

7. A Salomon zrodził Roboámá: á Roboám zrodził Abiámá: á Abijá zrodził Asę.

8. A Asá zrodził Jozáfátá, á Jozáfát zrodził Jorámá: á Joram zrodził Ozjaszá.

9. A Ozjasz zrodził Joáthámá, á Joáthám zrodził Acházá, á Acház zrodził Ezekiaszá.

10. A Ezakiasz zrodził Mánássesá: á Mánásses zrodził Amoná: á Amon zrodził Jozjassá.

11. A Jozjasz zrodził Jechoniaszá i brácia jego, w záprowádzeniu Bábilońskim.

12. A po záprowadzeniu Bábilońskim, Jechoniasz zrodził Sáláthyelá: á Sálátyel zrodził Zorobabelá.

13. A Zorobabel zrodził Abiudá, á Abiud zrodził Eliákimá: á Eliákim zrodził Azorá.

14. A Azor zrodził Sádoka: á Sádok zrodził Achiná: á Achin zrodził Eliudá.

15. A Eliud zrodził Eleázárá: á Eleázár zrodził Máttáná: á Mattán zrodził Jakobá.

16. A Jákob zrodził Jozefá mężá Maryi, z ktorej się národził Jezus, ktorego zowią Chrystusem.

17. A ták wszystkich rodzájow od Abráhámá áż do Dawidá rodzájow czternaście, á od Dawidá áż do záprowádzenia Bábilońskiego rodzájow czternaście, á od záprowádzenia Bábilońskiego áż do Chrystusá: rodzájow czternaście.

18. A národzenie Jezusá Chrystusá tákowe było: Abowiem gdy mátká jego Maryja byłá zmowioná zá Jozefá, pierwej niżli się oni zeszli nálezioná jest brzemienną z duchá świętego.

19. A Jozef mąż jej będąc spráwiedliwym, i nie chcąc jej osławić, chciał ją potájemnie opuścić.

20. A gdy on te rzeczy pomyślał, oto ánjoł Pański ukazał mu się we śnie, mowiąc, Jozefie Synu Dawidow, nie boj się przyjąc Máryi małżonki twej, ábowiem to co się w niej zrodziło, jest z duchá święte(go).

21. A porodzi syná, ktorego imię názowiesz Jezus, ábowiem on wybáwi lud swoj od grzechow jego.

22. A to się wszytko stało, áby się wypełniło to co jest powiedziano od Páná przez Proroka mowiącego.

23. Oto pánná będzie brzemienna, i porodzi syná, i názowiesz imię jego Emmanuelem, co przełożywszy, jest Bog z námi.

24. A Jozef ocućiwszy się ze snu, uczynił jáko mu był roskazał ánjoł páński, i wziął żonę swoję.

25. I nie uznał jej, áż porodziłá syná swojego pierworodnego, i názwáłá imię jego Jezusa. Przestrogá. V 1. Słowo Genesis pospolićie przekładáją rodzajem, wszákoż że tez národzzeniem przekładáją Tygurzánie, Votablus, Vulgara, Jáko Ják. 1. V 23. I 3. V 6. vertendo natiuitatem non generationem. V 2. Słowo greckie Egenise ktorego tu często używa Ewánjelistá, ktore zrodzenim przekłádamy, spolnie jest mężowi z niewiastą, bo bywa i o mężu mowione jako tu: i o niewieście niżej V 16. tákże Łukasz 1. v 13. V 8 Pátr 2. Kron 22. v 21. áż do káp. 24. á ujzrzysz iż Máteusz opuścił trzech krolow, co wiedzieć dla czego. Bo Joram krol nie Gozjaszá, ále Ochoziaszá. Ochoziasz Joasá, á Joas Amázjaszá, á dopiero Amázjasz Gozjaszá spłodził. V 15 Dla dwu przyczyn mym zdánim, z taką pilnością opisuje Ewánjelistá narod Jozefa małżonka Máryi iż on poszedł z domu Dawidowego I. Aby to pokazał, iż Jezus, aczkolwiek się z pánny národził, poczęty z ducha s. jednak do Jozefá małżonká Máryi (chociaż jej nie uznał, aż tegoż to syna swego pierworodnego porodziła) należy, á to z tej przyczyny, iż każda biała głowá mężowi poslubiona porządnie i przystojnie, słała się jednym ciałem z mężem swym, a on głową jej, chociaż i jej też jeszcze nie uznał, jáko to każdy z ich pism świętych otczytać może. 1. Moj. 2. V 23. 24. v i Moj 22. v 24. także pogotowiu z tej kápituły 1. Máteuszowej v 20. 24. II. I by też to przewiodł że Jezus nie do inszego pożolenia należy jedno do Judainego, á miánowićie do domu Dawidowego. Przeto iż pokolenie i dom zosobná każdy, nie bywa od żony ále od mężá mianowan. Iż aczkolwiek by żoná z inszego była pokoloenia, á mąż z inne(go), jednak potomek z niej národzony nie do jej ále do mężowie(go) domu należy. A nie on tylko, ále i sáma i to co jej jest.